نوروز 1402 آمد . بعد از سه عید نوروز کرونایی این اولین عید بعد از کروناست. بیایید دوباره دوستی ها را بسازیم.
عید نوروز های قدیم
کلاس اول که بودم برای اولین بار سفره هفت سین رو شناختم. درسته که هر سال هفت سین می چیدیم، اما اون سال متفاوت بود. چون من مسئول چیدن هفت سین بودم. اون موقع ها روز عید و حتی تا چهار پنج روز بعد ما همش روستامون بودیم. من 6 تا عمه دارم و 3 تا عمو جمع خیلی بزرگی بودیم.عید همه دور هم بودیم. بعدش عیدی می دادیم و می گرفتیم. تازه بعدش که بر می گشتیم اصفهان هر روز هم اگر مهمانی می رفتیم ، تا 13 فروردین تمام نمی شد. سیزده به در هم که عمدتا کوه می رفتیم و با بچه های فامیل توپ بازی می کردیم.
تازه این ها خاطرات بازی ها و خوش گذرونی های یک تک فرزنده. کسی که از 14 فروردین دوباره تنها میشد. دهه شصتی ها می دونند، دورهمی های واقعی و بزرگ چطوری بودن. وقتی پیکان وانت یا مینی بوس پدر رو سوار میشدن و ده تا بچه با پدرو مادر می رفتن خونه فامیلی که خودش ده تا بچه داشت! قهر بود؛ کینه بود؛ دلخوری بود؛ اما مجبور بودن فراموش کنن؛ چون راهی غیر از این نبود.
چی شد به اینجا رسیدیم؟
نمی دانم کدام از خدا بی خبری سعی کرد در مردم این فکر را نهادینه کند که هر چه نان خور کمتر داشته باشی مالت بیشتر و زندگیت بهتر می شود. البته می دانم سیاست دولت برای فرزند کمتر زندگی بهتر و رسانه های غربی با انواع تبلیغات مقصر این ماجرا بودند. خب نتیجه چه شد ؟ امسال نسبت به پنج سال پیش مدل ماشین ها بالاتر رفته ولی همه تا سقف پر خاک شده. خانه ها مدرن تر شده اما سکوت خانه ها باعث بانی مصرف انواع قرص های افسردگی شدند. سفره ها گران تر اما کوچک تر شدند. حتی دیگر خبری از ماهی و هفت سین عید نیست. خبری از آن شلوغی بازار نیست. ما حتی خودمان را فراموش کردیم.
کرونا بهانه خوبی شد. مردم از همدیگر خسته شده بودند. نیاز داشتند تنها تر بشوند چون غصه هاشان باید در تنهایی حل میشد. فکر چاره آب و نان تنهایی راحت تر بود. اما مردم فراموش کردند رزق در پس همین سفره هایی بود که جمع شد. رزق در پس همان فرزندانی بود که نیامد.
اصلا درست روزی با این چیز ها زیاد نمی شود. راستش را بگویید چقدر دل تنگ همین دخالت های بی جای دیگران شدیم؟ راستش را بگویید چقدر بی تاب همان مهمان های نا خوانده و عذاب آور شده ایم؟
شاید اصلا دلتنگ نباشیم …
اما راستش دل هایمان بد جور غمزده هست. شاید دارا باشیم، شاید ندار باشیم. ولی دلتنگ آدم ها شده ایم.
برای امتحان هم اگر بود کافیست. بیایید دوباره دور هم جمع شویم.
چگونه عید نوروز امسال روابط سالم بسازیم؟
بیایید عید نوروز امسال به جای فاصله گرفتن از آدم ها راه های جدید رو امتحان کنیم.
آدم های سمی اطراف ما زیادند. همینقدر بگویم همان ها که مدام می خواهند مارا شبیه خودشان کنند. و حق انتخاب زندگی ما را از خودشان می دانند. خداوند به انسان اختیار داده اما آن ها نمی خواهند قبول کنند!!!
اما می شود با همه ارتباط سازنده داشت.
چگونه؟
1. اهدافت را به هیچ کس نگو مگر…
اگر دورهمی های عید را با جلسات مشاوره اشتباه بگیری و ضرر کنی تقصیر خودت هست! بازگو کردن اهداف فقط در جلسه مشاوره درست است در غیر اینصورت دو حالت دارد:
- آشنایان شما را با ذوق تشویق می کنند. {البته تقریبا محاله!} در اینصورت شما پاداش لازم را به مغز خود داده ای! (دوپامین) بنابراین مغز دلیلی برای تلاش برای هدف نمیبیند. و شما دست از تلاش خواهی کشید. چون مغز باور می کند که به هدفش رسیده است.
- شما را مسخره می کنند. در این صورت باز هم شما بازنده میدان خواهید بود چون حس بدی به شما منتقل خواهد شد. این حس نتیجه یکی از این افکار است 1. آن ها درست می گویند نمی شود. 2. آن ها درست می گویند من نمی توانم. 3. آن ها اشتباه می کنند هیچ کس مرا درک نمی کند. 4. چرا نمی توانم خودم را به آن ها ثابت کنم. 5. هیچ کس قدر مرا نمی داند.
حتی از موفقیت هایت پیش کسی که تو را تحقیر می کند نگو. کسی که بخواهد ایراد بگیرد تو باشی یا بیل گیتس یا امام زمان او ایراد می گیرد!
2. از قبل صحبتهای جذاب آماده کن.
اگر اهل مطالعه باشی؛ یا اهل علم یا اهل طنز یا هر موضوع جذاب دیگر، می توانی خودت بحث را دست بگیری. این دیگر خیلی عالی هست. همیشه یکسری صحبت آماده داشته باش، شاید فرصت پیدا شد و بحث را دست گرفتی!
3. انقاد پذیر باش.
فکر نکن چون دیگران بد هستند پس تو خوبی. همه ما آدم ها باید روحیه تغییر و بهبود را داشته باشیم وگرنه به هیچ جایی نمی رسیم.
در راه تغییر دیگران بهتر از خودمان عیوبمان را می بینند. گاهی از دیگران بخواهیم عیوبمان را به ما بگویند. شاید از ده عیب فقط یکی درست باشد و بقیه تهمت و قضاوت نا صحیح باشند. اما باید یاد بگیریم همان یک عیب را کار کنیم و درست کنیم.
4. به انسان ها با دید محبت نگاه کن.
- فکر کن شاید این اشتباه در من هم وجود دارد و من حواسم به آن نیست.
- با خودت بگو شاید سختی های زیاد و آسیب روحی باعث شدند این کار را انجام دهد.
- با خودت بگو او نمی داند اما منکه می دانم با او مهربان تر رفتار می کنم.
- با خودت بگو او در شرایط من نیست پس نمی تواند جای من تصمیم بگیرد.
- به این فکر کن شاید تو هم اگر جای او بودی همین کار را می کردی.
5. حرف خوب را عمل کن حرف بد را رد کن.
عید نوروز امسال وقتی با دیگران حرف می زنی سریع موضع نگیر خوب گوش کن به حرف ها و بعد حرف ها را گلچین کن خوب هارا عمل کن و بد هارا دور بریز اما بعد از آنکه حسابی گوش دادی!
6.نوروز امسال ارتباطات جدید بساز.
این امر اجتناب ناپذیر است که انسان از اطرافیان خود اثر پذیری زیادی دارد. پس سعی کن در کنار تمامی ارتباطاتی که داری، ارتبطات جدید بسازی. آدم خوب دوست خوب مکان خوب دورهمی خوب غنیمت است. مبادا از دستش بدی حواست باشه از هر فرصتی برای ساخت ارتباطات سالم استفاده کنی.
7. در این ایام عید تمرین کن. {کار نیکو کردن از پر کردن است}
این شش موردی که گفته شد؛ نیازمند تمرین و تکرار مداوم هست. فراموش نکن کار نیکو کردن از پر کردن است.
سعی کن تمرین کن تا از نتیجه لذت ببری.
اگر شما هم نکته دیگری می شناسی برای ما در کانت ها بنویسید. منتظر پیام هاتون هستم.
یک دیدگاه بگذارید