می خواهم از تجربه 6 سال زندگی مشترکم براتون بنویسم. از زمانی که ازدواج کردم و سعی کردم کاری رو آغاز کنم تا به درآمد برسم. توی این 6 سال کار های زیادی انجام دادم و هنوز موفق نشدم به درآمد برسم اما یک چیز رو فهمیدم: هر کار می کنید بازنشسته نشوید!
تجربه شخصی من
تو این چند سال فکر می کردم زندگی یعنی تا 15 ، 16 سالگی تحت حمایت خانواده باشی از یک جایی استارت مستقل شدن رو بزنی. این می تونه با ازدواج یا آغاز کاری برای به درآمد رسیدن باشه. حدودا 5 تا 10 سال تلاش کنی درآمدتو روز به روز افزایش بدی بعد از چند سال دیگه زندگی میوفته روی غلتک. بعد از اون می تونه از حجم کار هات کم کنی و به حجم تفریحاتت اضافه کنی. تا اینکه کم کم بازنشسته بشی و پولت واست کار کنه. اونوقت تو فقط باید خوش بگذرونی!!
بله خب این روندی هست که مدرسین انگیزشی یاد میدن. ولی بعد 4، 5 سال زندگی در این سبکو در حالی که به هیچ درآمدی نرسیدم 🙂 فهمیدم از اول مسیر را اشتباه اومدم. حکایت زندگی شبیه کاهو است! آره خب هنوزم معتقدم آدم باید یک جایی درد استقلال رو بچشه تا به شیرینیش برسه. هدف درد داره تغییر درد داره و اگر دردشو بچشی به شیرینیش می رسی.
یک اشتباه
ولی یک اشتباه این وسط خیلیا مرتکب میشن و اون اینه که به امید شیرینی بیشتر دردبیش از اندازه به خودشون وارد می کنن.یادشون میره از زندگی لذت ببرن. فراموش می کنن تفریح کنن. یادشون میره شادی کنن. و بعد هم چه به خواستشون برسن چه نرسن نمی تونن شاد باشن! شادی یادگرفتنیه شادی یک مسیره. تنها راه یک زندگی خوب اینه که یاد بگیری همیشه هدف داشته باشی و از مسیرش لذت ببری! اگر در جوانی شادی رو یاد نگیری در میانسالی حتی با پول هم نمی تونی شاد باشی. باید تو سختی ها شاد بودن رو یاد بگیری!
همونطور که پر کاری فرسودگی میاره بی کاری هم فرسودگی میاره!پس هر کار می کنید بازنشسته نشوید! تا آخر عمر! همیشه کار کن و همیشه تفریح کن! این درسی بود که من از زندگی گرفتم.
اگر هر کدوم از این دو نباشه افسردگی در کمینه!!!
امام علیه السلام فرمود : انسان باايمان ساعات شبانه‌روز خود را به سه بخش تقسيم مى‌كند: قسمتى را صرف مناجات با پروردگارش مى‌كند و قسمت ديگرى را براى ترميم معاش و كسب و كار زندگى قرار مى‌دهد و قسمت سوم را براى بهره‌گيرى از لذات حلال و دلپسند مى‌گذارد. متن مقاله لینک شده را بخوانید با متن مرتبط است.
مطالب مرتبط با این نوشته را بخوانید:
به کجا چنین شتابان؟! عجله بزرگ ترین دشمن رسیدن به هدف !
یک دیدگاه بگذارید